Vivian Bokou Ναι ,πράγματι , αν κάποιος με ρωτούσε τι είναι το TEDx για εμένα , θα απαντούσα πως είναι οι φίλοι μου , το δεύτερο σπίτι μου , έντονα συναισθήματα! Είναι αδιάψευστα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου ! Είναι ίσως το καταφύγιο μου για να ξεφύγω από το πάζλ της καθημερινότητας! Όταν με χάνω , με βρίσκω στην ομάδα μου και το αντίστροφο!
Όλες μου αυτές οι σκέψεις κυμαίνονται στον ίδιο άξονα , δηλαδή ; Για να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση , σκέφτομαι ασυναίσθητα τα meeting μας , τα γέλια μας , τις βόλτες μας! Πρόσφατα προστέθηκαν δύο ακόμα ανεκτίμητες αξίες στο κάδρο των συναισθημάτων μου! Η περηφάνια και η ευγνωμοσύνη! Ας περιηγηθούμε παρέα , για να σας αποκαλύψω πως με βρήκαν οι συγκεκριμένες αξίες.
Συνηθισμένο Σάββατο στην αγαπημένη μου περιοχή της Αθήνα ,η φίλη μου και εγώ πίνοντας το καφέ μας στο στέκι μας , είχαμε απορροφηθεί πλήρως στη συζήτηση μας , ώσπου ξαφνικά η φίλη μου μου δείχνει κάτι και μου λέει την εξής φράση ‘ Η τσάντα που είχατε στο TEDxAdventure’.
Άρπαξα το κινητό και απλώς έτρεξα προς την κοπέλα με την τσάντα Unlucky και με ένα τεράστιο χαμόγελο ξεκινήσαμε τη συζήτηση. Αβίαστη συζήτηση δύο αγνώστων ,που όμως είχαν παρευρεθεί στο ίδιο event ! Έβλεπα τα μάτια της να χαμογελούν από την εμπειρία της από το πρώτο μας event και μου εξηγούσε πόσο αδημονεί να παρευρεθεί στο main !
Ακουμπούσε την τσάντα με χαμόγελο και χαιρόταν που αποτελούσε μέρος του outfit της!
Έκρηξη συναισθημάτων , έτσι ένιωσα!
Η δουλειά μας συνεχιζόταν αποκτούσε ζωή εκτός από το χώρο των meeting και έμενε ασάλευτη στο χρόνο και στο χώρο!
Συνειδητοποίησα πως κάποιοι άνθρωποι αφήνουν κενό στις ατζέντες τους για να παρευρεθούν στο event μας! Προσφέρουμε ολάκερη την παλέτα , παλέτα εικαστική και συναισθημάτων! Ίσως τελικά ό,τι γίνεται από αγάπη γίνεται καλά , και σίγουρα το TEDxAUEB είναι δημιούργημα καρδιάς!
Δεν είναι εύκολο , η δημιουργικότητα απαιτεί να έχουμε το θάρρος να εγκαταλείψουμε βεβαιότητες και για να για να ξέρεις τι να ζωγραφίσεις, πρέπει να αρχίσεις να ζωγραφίζεις.
Συνειδητοποίησα πως μοιράζομαι εμπειρίες με ανθρώπους που κυριολεκτικά γνωρίζω περίπου έξι μήνες , αλλά παράλληλα και με ανθρώπους που δεν γνωρίζω καθόλου , ούτε εσωτερικά ούτε εξωτερικά.
Είναι άνθρωποι οι οποίοι αναμένουν να δούν τη δουλεία σου και τρέφουν την ελπίδα μέσα τους , ελπίδα πως οι ομιλίες , τα performances και ολάκερη η μέρα εκείνη θα τους αφυπνίσει και ίσως το θεωρούν ως και μία ευκαιρία restart για τη ζωή τους.
Δεν τα είχα σκεφτεί όλα αυτά λοιπόν , μέχρι που συνάντησα τη συγκεκριμένη κοπέλα και μου ξανά έδωσε δύναμη , μου πρόσφερε λίγη σπιρτάδα , την οποία είχα χάσει λόγω των γρήγορων ρυθμών και υποχρεώσεων.
Και απορώ , αν δεν είχα δει την συγκεκριμένη κοπέλα να κρατά την τσάντα μας , θα είχε περάσει ποτέ αυτό από το μυαλό μου ; Θα είχα σκεφτεί κάποτε πως μπορεί να αλλάζουμε τη ζωή ενός ανθρώπου , πως μπορεί να του δίνουμε ένα λόγο να σηκωθεί πρωί από το κρεβάτι του ή να ξεκινήσει κάτι δικό του από το μηδέν ή και να συνειδητοποιήσει κάτι που τελικά δεν του αρέσει και να αναζητήσει κάτι άλλο ;
Κάπως έτσι ξεκίνησε και η δική μου ιστορία τέσσερα χρόνια πριν , όπου έγινα μέλος του TEDx. Είχα σβήσει από τη μνήμη μου τον αντίκτυπο στους εξωτερικούς παράγοντες , οι όποιοι τελικά δεν είναι καθόλου εξωτερικοί. Γιατί και οι δύο αμφίδρομα λαμβάνουμε και προσφέρουμε τα δικά μας ταξίδια.
Δεν ξέρω αν ήταν τύχη που παρευρεθήκαμε εκείνο το Σάββατο στο ίδιο μέρος , την ίδια ώρα , γνωρίζω πως ήταν λύτρωση και πως αυτή η μικρή συζητησούλα για εμένα ήταν ένας τρόπος αναζωογόνησης και να αντιληφθώ πως ό,τι θέλω να κάνω στη ζωή μου , επιθυμώ να έχουν βάσει την αγάπη.
Ίσως αυτή είναι η δική μου Αμάλθεια .
Ίσως η Αμάλθεια να είναι τρόπος ζωής , και εύχομαι ο καθένας να βρει τη δική του Αμάλθεια , και αν χρειαστεί να πιάσει πάτο να μην φοβηθεί , γιατί και οι ρίζες των λουλουδιών βρίσκονται χαμηλά για να βοηθήσουν τα μπουμπούκια τους να αναπτυχθούν.
Τελικά , τα συναισθήματα εκείνα του Σαββάτου δεν με βρήκαν , μου θύμισαν τον λόγο που έγινα μέλος στο TEDx ! Συναισθήματα που είχαν ήδη χαράξει την πορεία τους , απλώς μερικές φορές ξεχνάς ή θεωρείς δεδομένα. Βασικοί υποστηρικτές για εμένα δεν είναι επομένως η οργανωτική ομάδα , οι ομιλητές , τα performance , τα workshops , οι εθελοντές , οι αφανείς φανεροί δηλαδή , αλλά ο κόσμος που παρευρίσκεται! Γιατί είτε του αρέσει τελικά το event είτε όχι , έχουν όρεξη να παραμείνουν ζωντανοί σε αυτήν την ανισόπεδη ντίσκο που ζούμε , και η καλλιτεχνική μας πινελιά αναβιώνει μέσα από τους ίδιους! Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δυο φορές ( Καμύ), και το TEDx δημιουργεί για να ζουν όλοι.
